اثر ضدالتهاب: بتامتازون ساخت آنزیمهای لازم برای کاهش پاسخهای التهابی را تحریک می کند.بتامتازون یک استروئید طولانی اثر با قدرت ضد التهابی 25 برابر هیدروکورتیزون هم وزن آن است.این دارو هیچگونه فعالیت مینرالوکورتیکوئیدی ندارد. بتامتازون سدیم فسفات بسیار قابل حل و شروع اثر آن بسیار سریع است و می توان آن را به صورت وریدی تزریق نمود. بتامتازون سدیم فسفات و بتامتازون استات ترکیبی از ملح فسفات با اثر سریع و ملح استات با حلالیت کم و اثر آهسته است که اثر ضد التهابی سریع را همراه با طول مدت اثر طولانی به وجود می آورد.این ترکیب به صورت سوسپانسیون است و نباید به صورت وریدی تجویز شود.این شکل از دارو از راه تزریق داخل مفصلی ، داخل جلدی یا داخل ضایعه ، به عنوان یک داروی ضد التهاب ، موثر است.
جذب: بعد از تزریق وریدی ، حداکثر اثر دارو طی 2-1 ساعت حاصل می گردد.
پخش: از خون بسرعت خارج می شود و در عضله، کبد،پوست ، روده کوچک و کلیه ها انتشار می یابد.پیوند به پروتئینهای پلاسما (ترانس کورین و آلبومین)ضعیف است.تنها آن مقداری از دارو فعال است که به شکل پیوند نیافته باشد.آدرنوکورتیکوئیدها به داخل شیر مادر ترشح می شوند و از جفت نیز عبور می کنند.
متابولیسم: در کبد متابولیزه و به متابولیتهای غیر فعال سولفات و گلوکورونید تبدیل می شود.
دفع: متابولیتهای غیرفعال و مقدار کمی از داروی متابولیزه نشده از طریق کلیه ها و مقدار بسیار کمی نیز از طریق مدفوع دفع می شود.نیمه عمر بیولوژیک بتامتازون 54-36 ساعت است.
• التهاب شديد يا كاهش ايمني
• پيشگيري از بيماري غشاء هيالن در نوزادان نارس
حساسیت مفرط به دارو یا هر یک از اجزای فرآورده های حاوی کورتیکواستروئید، عفونتهای قارچی سیستمیک ، تجویز واکسنهای حاوی ویروس زنده همزمان با این دارو.
باعث سرکوب محور هیپوفیز- هیپوتالاموس-آدرنال شده بخصوص در کودکان یا بیمارانی که دوزهای بالای دارو را در طولانی مدت دریافت می کنند، ساپرس محور منجر به کریزآدرنال می شود.
قطع تجویز این دارو باید به آهستگی و با دقت صورت گیرد.در شرایط استرس ، بیماران با سرکوب محور باید دوز کافی از کورتیکواستروئیدهای دارای فعالیت مینرآلوکورتیکوئیدی مانند هیدرو کورتیزون یا کورتیزون را بجای بتامتازون دریافت کنند.
مصرف طولانی مدت کورتیکواستروئیدها ریسک عفونتهای ثانویه را افزایش داده ، علائم عفونت حاد (مثل عفونت قارچی)را ماسکه کرده ، عفونتهای ویروسی را تشدید کرده و پاسخ دهی به واکسنها را تضعیف می کند. از تماس با افراد مبتلا به آبله مرغان جلوگیری شود. این فراورده ها در درمان هرپس چشمی ،مالاریای مغزی یا هپاتیتهای ویروسی نباید بکار روند.در بیماران دیابتی تولید گلوکوز را مختل کرده و خطر هایپر گلیسمی را افزایش می دهد. در اختلالات کبدی مانند سیروز، بدلیل احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.در بیماران میاستنی گراویس درمان با کورتیکواستروئیدها(بخصوص مراحل حاد بیماری) باعث تشدید بیماری می شود.
بدنبال سکته قلبی حاد بدلیل خطرپارگی میوکارد با احتیاط استفاده شوند.مصرف طولانی مدت باعث افزایش فشار داخل چشم،گلوکوم زاویه باز و کاتاراکت می شود. لذا در بیماران مبتلا به گلوکوم و کاتاراکت با احتیاط مصرف شوند و در مصرف مزمن،معاینات چشمی منظم صورت گیرد. مصرف طولانی مدت خطر استئوپروز را در بیماران افزایش می دهد .
در نارسایی کلیوی بدلیل خطر احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.
در بیماران با سابقه صرع با احتیاط بکار رود.مواردی از تشنج در کریزآدرنال گزارش شده است. کلیرانس متابولیک کورتیکواستروئیدها در هایپر تیروئیدی افزایش و در هایپو تیروئیدی کاهش می یابد. تنظیم دوز در این موارد لازم است.
بخاطر عوارض جانبی متعدد در افراد مسن ، با کمترین دوز وکوتاه مدت استفاده شوند.مصرف در کودکان باعث تاخیر رشد می شود که بایستی مانیتور شوند.
در صورت مصرف همزمان با داروهای ضد انعقاد ،ممکن است اثرات داروهای ضد انعقاد خون کاهش یابد(بندرت). PT و INR مانیتور شوند.متابولیسم ایزونیازید وسالیسیلاتها ممکن است در صورت مصرف همزمان با این دارو افزایش یابد.
مصرف همزمان با باربیتورات، فنی توئین وریفامپین ،ممکن است اثرات کورتیکواسترئیدی بتامتازون را به دلیل افزایش متابولیسم کبدی کاهش دهد.بتامتازون ممکن است کمی پتاسیم خون ناشی از مصرف داورهای مدر را تشدید کند.کمی پتاسیم خون ممکن است خطر مسمومیت را در بیماران که بطور همزمان گلیکوزیدهای دیجیتال مصرف می کنند ، افزایش دهد.مصرف همزمان بتامتازون با استروژنها ممکن است بدلیل افزایش غلظت ترانس کورین ،موجب کاهش متابولیسم بتامتازون شود ، در نتیجه نیمه عمر این دارو بدلیل افزایش پیوند به پروتئین طولانی می شود.
مصرف مقادیر زیاد بتامتازون برای مدت طولانی، آزاد سازی هورمون آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH)را از غده هیپوفیز مهار می سازد و در نتیجه ، بخش قشری غده فوق کلیوی ترشح کورتیکواستروئیدهای درون زاد را متوقف می کند.
اعصاب مرکزی: سرخوشی کاذب،بی خوابی ،سردرد، رفتار سایکوتیک ، تومور کاذب مغز ، تغییر الگوهای ذهنی ، عصبانیت ، بی قراری
قلبی-عروقی: نارسایی احتقانی قلب،کمی فشار خون ،ادم،ترموبوآمبولی،ترومبوفلوبیت و آریتمیت
پوست: تاخیر در بهبود زخمها ،آکنه،بثورات پوستی ، رگه های پوستی(استریا)
چشم، حلق، بینی: کاتاراکت، گلوکوم، برفک دهان
دستگاه گوارش: تحریک ،افزایش اشتها ،پانکراتیت ، استفراغ
ایمنی: کاهش ایمنی،افزایش استعداد ابتلا به عفونت
متابولیک: کاهش پتاسیم خون،احتباس سدیم ، احتباس مایعات، افزایش وزن بدن،افزایش قند خون، کاهش کلسیم خون
عضلانی-اسکلتی: آتروفی عضلانی ،ضعف،پوکی استخوان
سایر عوارض: پرمویی، نشانه های سندروم کوشینگ ، سندروم قطع مصرف دارو(تهوع، خستگی ، بی اشتهایی ، تنگی نفس،کمی فشار خون ، کمی قند خون ، درد عضلانی ، درد مفصل ، تب ، سرگیجه و ضعف)
دور از نور و در دمای بین 25-2 درجه سانتی گراد نگهداری گردد. از یخ زدگی محافظت گردد.
بسته بندی 10 عددی
بتازون ال.آ ®
آمپول سوسپانسیون (بتامتازون استات 3 میلی گرم + بتامتازون دی سدیم فسفات 3میلی گرم) در 1 میلی لیتر
گلوكوكورتيكوئيد
ضد التهاب
رده C
اثر ضدالتهاب: بتامتازون ساخت آنزیمهای لازم برای کاهش پاسخهای التهابی را تحریک می کند.بتامتازون یک استروئید طولانی اثر با قدرت ضد التهابی 25 برابر هیدروکورتیزون هم وزن آن است.این دارو هیچگونه فعالیت مینرالوکورتیکوئیدی ندارد. بتامتازون سدیم فسفات بسیار قابل حل و شروع اثر آن بسیار سریع است و می توان آن را به صورت وریدی تزریق نمود. بتامتازون سدیم فسفات و بتامتازون استات ترکیبی از ملح فسفات با اثر سریع و ملح استات با حلالیت کم و اثر آهسته است که اثر ضد التهابی سریع را همراه با طول مدت اثر طولانی به وجود می آورد.این ترکیب به صورت سوسپانسیون است و نباید به صورت وریدی تجویز شود.این شکل از دارو از راه تزریق داخل مفصلی ، داخل جلدی یا داخل ضایعه ، به عنوان یک داروی ضد التهاب ، موثر است.
جذب: بعد از تزریق وریدی ، حداکثر اثر دارو طی 2-1 ساعت حاصل می گردد.
پخش: از خون بسرعت خارج می شود و در عضله، کبد،پوست ، روده کوچک و کلیه ها انتشار می یابد.پیوند به پروتئینهای پلاسما (ترانس کورین و آلبومین)ضعیف است.تنها آن مقداری از دارو فعال است که به شکل پیوند نیافته باشد.آدرنوکورتیکوئیدها به داخل شیر مادر ترشح می شوند و از جفت نیز عبور می کنند.
متابولیسم: در کبد متابولیزه و به متابولیتهای غیر فعال سولفات و گلوکورونید تبدیل می شود.
دفع: متابولیتهای غیرفعال و مقدار کمی از داروی متابولیزه نشده از طریق کلیه ها و مقدار بسیار کمی نیز از طریق مدفوع دفع می شود.نیمه عمر بیولوژیک بتامتازون 54-36 ساعت است.
• التهاب شديد يا كاهش ايمني
• پيشگيري از بيماري غشاء هيالن در نوزادان نارس
حساسیت مفرط به دارو یا هر یک از اجزای فرآورده های حاوی کورتیکواستروئید، عفونتهای قارچی سیستمیک ، تجویز واکسنهای حاوی ویروس زنده همزمان با این دارو.
باعث سرکوب محور هیپوفیز- هیپوتالاموس-آدرنال شده بخصوص در کودکان یا بیمارانی که دوزهای بالای دارو را در طولانی مدت دریافت می کنند، ساپرس محور منجر به کریزآدرنال می شود.
قطع تجویز این دارو باید به آهستگی و با دقت صورت گیرد.در شرایط استرس ، بیماران با سرکوب محور باید دوز کافی از کورتیکواستروئیدهای دارای فعالیت مینرآلوکورتیکوئیدی مانند هیدرو کورتیزون یا کورتیزون را بجای بتامتازون دریافت کنند.
مصرف طولانی مدت کورتیکواستروئیدها ریسک عفونتهای ثانویه را افزایش داده ، علائم عفونت حاد (مثل عفونت قارچی)را ماسکه کرده ، عفونتهای ویروسی را تشدید کرده و پاسخ دهی به واکسنها را تضعیف می کند. از تماس با افراد مبتلا به آبله مرغان جلوگیری شود. این فراورده ها در درمان هرپس چشمی ،مالاریای مغزی یا هپاتیتهای ویروسی نباید بکار روند.در بیماران دیابتی تولید گلوکوز را مختل کرده و خطر هایپر گلیسمی را افزایش می دهد. در اختلالات کبدی مانند سیروز، بدلیل احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.در بیماران میاستنی گراویس درمان با کورتیکواستروئیدها(بخصوص مراحل حاد بیماری) باعث تشدید بیماری می شود.
بدنبال سکته قلبی حاد بدلیل خطرپارگی میوکارد با احتیاط استفاده شوند.مصرف طولانی مدت باعث افزایش فشار داخل چشم،گلوکوم زاویه باز و کاتاراکت می شود. لذا در بیماران مبتلا به گلوکوم و کاتاراکت با احتیاط مصرف شوند و در مصرف مزمن،معاینات چشمی منظم صورت گیرد. مصرف طولانی مدت خطر استئوپروز را در بیماران افزایش می دهد .
در نارسایی کلیوی بدلیل خطر احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.
در بیماران با سابقه صرع با احتیاط بکار رود.مواردی از تشنج در کریزآدرنال گزارش شده است. کلیرانس متابولیک کورتیکواستروئیدها در هایپر تیروئیدی افزایش و در هایپو تیروئیدی کاهش می یابد. تنظیم دوز در این موارد لازم است.
بخاطر عوارض جانبی متعدد در افراد مسن ، با کمترین دوز وکوتاه مدت استفاده شوند.مصرف در کودکان باعث تاخیر رشد می شود که بایستی مانیتور شوند.
در صورت مصرف همزمان با داروهای ضد انعقاد ،ممکن است اثرات داروهای ضد انعقاد خون کاهش یابد(بندرت). PT و INR مانیتور شوند.متابولیسم ایزونیازید وسالیسیلاتها ممکن است در صورت مصرف همزمان با این دارو افزایش یابد.
مصرف همزمان با باربیتورات، فنی توئین وریفامپین ،ممکن است اثرات کورتیکواسترئیدی بتامتازون را به دلیل افزایش متابولیسم کبدی کاهش دهد.بتامتازون ممکن است کمی پتاسیم خون ناشی از مصرف داورهای مدر را تشدید کند.کمی پتاسیم خون ممکن است خطر مسمومیت را در بیماران که بطور همزمان گلیکوزیدهای دیجیتال مصرف می کنند ، افزایش دهد.مصرف همزمان بتامتازون با استروژنها ممکن است بدلیل افزایش غلظت ترانس کورین ،موجب کاهش متابولیسم بتامتازون شود ، در نتیجه نیمه عمر این دارو بدلیل افزایش پیوند به پروتئین طولانی می شود.
مصرف مقادیر زیاد بتامتازون برای مدت طولانی، آزاد سازی هورمون آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH)را از غده هیپوفیز مهار می سازد و در نتیجه ، بخش قشری غده فوق کلیوی ترشح کورتیکواستروئیدهای درون زاد را متوقف می کند.
اعصاب مرکزی: سرخوشی کاذب،بی خوابی ،سردرد، رفتار سایکوتیک ، تومور کاذب مغز ، تغییر الگوهای ذهنی ، عصبانیت ، بی قراری
قلبی-عروقی: نارسایی احتقانی قلب،کمی فشار خون ،ادم،ترموبوآمبولی،ترومبوفلوبیت و آریتمیت
پوست: تاخیر در بهبود زخمها ،آکنه،بثورات پوستی ، رگه های پوستی(استریا)
چشم، حلق، بینی: کاتاراکت، گلوکوم، برفک دهان
دستگاه گوارش: تحریک ،افزایش اشتها ،پانکراتیت ، استفراغ
ایمنی: کاهش ایمنی،افزایش استعداد ابتلا به عفونت
متابولیک: کاهش پتاسیم خون،احتباس سدیم ، احتباس مایعات، افزایش وزن بدن،افزایش قند خون، کاهش کلسیم خون
عضلانی-اسکلتی: آتروفی عضلانی ،ضعف،پوکی استخوان
سایر عوارض: پرمویی، نشانه های سندروم کوشینگ ، سندروم قطع مصرف دارو(تهوع، خستگی ، بی اشتهایی ، تنگی نفس،کمی فشار خون ، کمی قند خون ، درد عضلانی ، درد مفصل ، تب ، سرگیجه و ضعف)
دور از نور و در دمای بین 25-2 درجه سانتی گراد نگهداری گردد. از یخ زدگی محافظت گردد.
بسته بندی 10 عددی
بتازون ال.آ ®
[view] =>بتازون ال.آ ®
) ) [field_contraindications] => Array ( [0] => Array ( [value] => حساسیت مفرط به دارو یا هر یک از اجزای فرآورده های حاوی کورتیکواستروئید، عفونتهای قارچی سیستمیک ، تجویز واکسنهای حاوی ویروس زنده همزمان با این دارو. [format] => [safe] =>حساسیت مفرط به دارو یا هر یک از اجزای فرآورده های حاوی کورتیکواستروئید، عفونتهای قارچی سیستمیک ، تجویز واکسنهای حاوی ویروس زنده همزمان با این دارو.
[view] =>حساسیت مفرط به دارو یا هر یک از اجزای فرآورده های حاوی کورتیکواستروئید، عفونتهای قارچی سیستمیک ، تجویز واکسنهای حاوی ویروس زنده همزمان با این دارو.
) ) [field_dosage_form] => Array ( [0] => Array ( [value] => آمپول سوسپانسیون (بتامتازون استات 3 میلی گرم + بتامتازون دی سدیم فسفات 3میلی گرم) در 1 میلی لیتر [format] => [safe] =>آمپول سوسپانسیون (بتامتازون استات 3 میلی گرم + بتامتازون دی سدیم فسفات 3میلی گرم) در 1 میلی لیتر
[view] =>آمپول سوسپانسیون (بتامتازون استات 3 میلی گرم + بتامتازون دی سدیم فسفات 3میلی گرم) در 1 میلی لیتر
) ) [field_drug_interactions] => Array ( [0] => Array ( [value] => در صورت مصرف همزمان با داروهای ضد انعقاد ،ممکن است اثرات داروهای ضد انعقاد خون کاهش یابد(بندرت). PT و INR مانیتور شوند.متابولیسم ایزونیازید وسالیسیلاتها ممکن است در صورت مصرف همزمان با این دارو افزایش یابد. مصرف همزمان با باربیتورات، فنی توئین وریفامپین ،ممکن است اثرات کورتیکواسترئیدی بتامتازون را به دلیل افزایش متابولیسم کبدی کاهش دهد.بتامتازون ممکن است کمی پتاسیم خون ناشی از مصرف داورهای مدر را تشدید کند.کمی پتاسیم خون ممکن است خطر مسمومیت را در بیماران که بطور همزمان گلیکوزیدهای دیجیتال مصرف می کنند ، افزایش دهد.مصرف همزمان بتامتازون با استروژنها ممکن است بدلیل افزایش غلظت ترانس کورین ،موجب کاهش متابولیسم بتامتازون شود ، در نتیجه نیمه عمر این دارو بدلیل افزایش پیوند به پروتئین طولانی می شود. [format] => [safe] =>در صورت مصرف همزمان با داروهای ضد انعقاد ،ممکن است اثرات داروهای ضد انعقاد خون کاهش یابد(بندرت). PT و INR مانیتور شوند.متابولیسم ایزونیازید وسالیسیلاتها ممکن است در صورت مصرف همزمان با این دارو افزایش یابد.
مصرف همزمان با باربیتورات، فنی توئین وریفامپین ،ممکن است اثرات کورتیکواسترئیدی بتامتازون را به دلیل افزایش متابولیسم کبدی کاهش دهد.بتامتازون ممکن است کمی پتاسیم خون ناشی از مصرف داورهای مدر را تشدید کند.کمی پتاسیم خون ممکن است خطر مسمومیت را در بیماران که بطور همزمان گلیکوزیدهای دیجیتال مصرف می کنند ، افزایش دهد.مصرف همزمان بتامتازون با استروژنها ممکن است بدلیل افزایش غلظت ترانس کورین ،موجب کاهش متابولیسم بتامتازون شود ، در نتیجه نیمه عمر این دارو بدلیل افزایش پیوند به پروتئین طولانی می شود.
در صورت مصرف همزمان با داروهای ضد انعقاد ،ممکن است اثرات داروهای ضد انعقاد خون کاهش یابد(بندرت). PT و INR مانیتور شوند.متابولیسم ایزونیازید وسالیسیلاتها ممکن است در صورت مصرف همزمان با این دارو افزایش یابد.
مصرف همزمان با باربیتورات، فنی توئین وریفامپین ،ممکن است اثرات کورتیکواسترئیدی بتامتازون را به دلیل افزایش متابولیسم کبدی کاهش دهد.بتامتازون ممکن است کمی پتاسیم خون ناشی از مصرف داورهای مدر را تشدید کند.کمی پتاسیم خون ممکن است خطر مسمومیت را در بیماران که بطور همزمان گلیکوزیدهای دیجیتال مصرف می کنند ، افزایش دهد.مصرف همزمان بتامتازون با استروژنها ممکن است بدلیل افزایش غلظت ترانس کورین ،موجب کاهش متابولیسم بتامتازون شود ، در نتیجه نیمه عمر این دارو بدلیل افزایش پیوند به پروتئین طولانی می شود.
• التهاب شديد يا كاهش ايمني
• پيشگيري از بيماري غشاء هيالن در نوزادان نارس
• التهاب شديد يا كاهش ايمني
• پيشگيري از بيماري غشاء هيالن در نوزادان نارس
بسته بندی 10 عددی
[view] =>بسته بندی 10 عددی
) ) [field_pdf] => Array ( [0] => Array ( [fid] => 209 [uid] => 1 [filename] => bethamethasone_la.pdf [filepath] => sites/default/files/pdf/bethamethasone_la.pdf [filemime] => application/pdf [filesize] => 130854 [status] => 1 [timestamp] => 1329494128 [list] => 1 [data] => [i18nsync] => 1 [nid] => 123 [view] => ) ) [field_pharmacokinetics] => Array ( [0] => Array ( [value] => جذب: بعد از تزریق وریدی ، حداکثر اثر دارو طی 2-1 ساعت حاصل می گردد. پخش: از خون بسرعت خارج می شود و در عضله، کبد،پوست ، روده کوچک و کلیه ها انتشار می یابد.پیوند به پروتئینهای پلاسما (ترانس کورین و آلبومین)ضعیف است.تنها آن مقداری از دارو فعال است که به شکل پیوند نیافته باشد.آدرنوکورتیکوئیدها به داخل شیر مادر ترشح می شوند و از جفت نیز عبور می کنند. متابولیسم: در کبد متابولیزه و به متابولیتهای غیر فعال سولفات و گلوکورونید تبدیل می شود. دفع: متابولیتهای غیرفعال و مقدار کمی از داروی متابولیزه نشده از طریق کلیه ها و مقدار بسیار کمی نیز از طریق مدفوع دفع می شود.نیمه عمر بیولوژیک بتامتازون 54-36 ساعت است. [format] => [safe] =>جذب: بعد از تزریق وریدی ، حداکثر اثر دارو طی 2-1 ساعت حاصل می گردد.
پخش: از خون بسرعت خارج می شود و در عضله، کبد،پوست ، روده کوچک و کلیه ها انتشار می یابد.پیوند به پروتئینهای پلاسما (ترانس کورین و آلبومین)ضعیف است.تنها آن مقداری از دارو فعال است که به شکل پیوند نیافته باشد.آدرنوکورتیکوئیدها به داخل شیر مادر ترشح می شوند و از جفت نیز عبور می کنند.
متابولیسم: در کبد متابولیزه و به متابولیتهای غیر فعال سولفات و گلوکورونید تبدیل می شود.
دفع: متابولیتهای غیرفعال و مقدار کمی از داروی متابولیزه نشده از طریق کلیه ها و مقدار بسیار کمی نیز از طریق مدفوع دفع می شود.نیمه عمر بیولوژیک بتامتازون 54-36 ساعت است.
جذب: بعد از تزریق وریدی ، حداکثر اثر دارو طی 2-1 ساعت حاصل می گردد.
پخش: از خون بسرعت خارج می شود و در عضله، کبد،پوست ، روده کوچک و کلیه ها انتشار می یابد.پیوند به پروتئینهای پلاسما (ترانس کورین و آلبومین)ضعیف است.تنها آن مقداری از دارو فعال است که به شکل پیوند نیافته باشد.آدرنوکورتیکوئیدها به داخل شیر مادر ترشح می شوند و از جفت نیز عبور می کنند.
متابولیسم: در کبد متابولیزه و به متابولیتهای غیر فعال سولفات و گلوکورونید تبدیل می شود.
دفع: متابولیتهای غیرفعال و مقدار کمی از داروی متابولیزه نشده از طریق کلیه ها و مقدار بسیار کمی نیز از طریق مدفوع دفع می شود.نیمه عمر بیولوژیک بتامتازون 54-36 ساعت است.
گلوكوكورتيكوئيد
[view] =>گلوكوكورتيكوئيد
) ) [field_precautions] => Array ( [0] => Array ( [value] => باعث سرکوب محور هیپوفیز- هیپوتالاموس-آدرنال شده بخصوص در کودکان یا بیمارانی که دوزهای بالای دارو را در طولانی مدت دریافت می کنند، ساپرس محور منجر به کریزآدرنال می شود. قطع تجویز این دارو باید به آهستگی و با دقت صورت گیرد.در شرایط استرس ، بیماران با سرکوب محور باید دوز کافی از کورتیکواستروئیدهای دارای فعالیت مینرآلوکورتیکوئیدی مانند هیدرو کورتیزون یا کورتیزون را بجای بتامتازون دریافت کنند. مصرف طولانی مدت کورتیکواستروئیدها ریسک عفونتهای ثانویه را افزایش داده ، علائم عفونت حاد (مثل عفونت قارچی)را ماسکه کرده ، عفونتهای ویروسی را تشدید کرده و پاسخ دهی به واکسنها را تضعیف می کند. از تماس با افراد مبتلا به آبله مرغان جلوگیری شود. این فراورده ها در درمان هرپس چشمی ،مالاریای مغزی یا هپاتیتهای ویروسی نباید بکار روند.در بیماران دیابتی تولید گلوکوز را مختل کرده و خطر هایپر گلیسمی را افزایش می دهد. در اختلالات کبدی مانند سیروز، بدلیل احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.در بیماران میاستنی گراویس درمان با کورتیکواستروئیدها(بخصوص مراحل حاد بیماری) باعث تشدید بیماری می شود. بدنبال سکته قلبی حاد بدلیل خطرپارگی میوکارد با احتیاط استفاده شوند.مصرف طولانی مدت باعث افزایش فشار داخل چشم،گلوکوم زاویه باز و کاتاراکت می شود. لذا در بیماران مبتلا به گلوکوم و کاتاراکت با احتیاط مصرف شوند و در مصرف مزمن،معاینات چشمی منظم صورت گیرد. مصرف طولانی مدت خطر استئوپروز را در بیماران افزایش می دهد . در نارسایی کلیوی بدلیل خطر احتباس مایعات با احتیاط بکار روند. در بیماران با سابقه صرع با احتیاط بکار رود.مواردی از تشنج در کریزآدرنال گزارش شده است. کلیرانس متابولیک کورتیکواستروئیدها در هایپر تیروئیدی افزایش و در هایپو تیروئیدی کاهش می یابد. تنظیم دوز در این موارد لازم است. بخاطر عوارض جانبی متعدد در افراد مسن ، با کمترین دوز وکوتاه مدت استفاده شوند.مصرف در کودکان باعث تاخیر رشد می شود که بایستی مانیتور شوند. [format] => [safe] =>باعث سرکوب محور هیپوفیز- هیپوتالاموس-آدرنال شده بخصوص در کودکان یا بیمارانی که دوزهای بالای دارو را در طولانی مدت دریافت می کنند، ساپرس محور منجر به کریزآدرنال می شود.
قطع تجویز این دارو باید به آهستگی و با دقت صورت گیرد.در شرایط استرس ، بیماران با سرکوب محور باید دوز کافی از کورتیکواستروئیدهای دارای فعالیت مینرآلوکورتیکوئیدی مانند هیدرو کورتیزون یا کورتیزون را بجای بتامتازون دریافت کنند.
مصرف طولانی مدت کورتیکواستروئیدها ریسک عفونتهای ثانویه را افزایش داده ، علائم عفونت حاد (مثل عفونت قارچی)را ماسکه کرده ، عفونتهای ویروسی را تشدید کرده و پاسخ دهی به واکسنها را تضعیف می کند. از تماس با افراد مبتلا به آبله مرغان جلوگیری شود. این فراورده ها در درمان هرپس چشمی ،مالاریای مغزی یا هپاتیتهای ویروسی نباید بکار روند.در بیماران دیابتی تولید گلوکوز را مختل کرده و خطر هایپر گلیسمی را افزایش می دهد. در اختلالات کبدی مانند سیروز، بدلیل احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.در بیماران میاستنی گراویس درمان با کورتیکواستروئیدها(بخصوص مراحل حاد بیماری) باعث تشدید بیماری می شود.
بدنبال سکته قلبی حاد بدلیل خطرپارگی میوکارد با احتیاط استفاده شوند.مصرف طولانی مدت باعث افزایش فشار داخل چشم،گلوکوم زاویه باز و کاتاراکت می شود. لذا در بیماران مبتلا به گلوکوم و کاتاراکت با احتیاط مصرف شوند و در مصرف مزمن،معاینات چشمی منظم صورت گیرد. مصرف طولانی مدت خطر استئوپروز را در بیماران افزایش می دهد .
در نارسایی کلیوی بدلیل خطر احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.
در بیماران با سابقه صرع با احتیاط بکار رود.مواردی از تشنج در کریزآدرنال گزارش شده است. کلیرانس متابولیک کورتیکواستروئیدها در هایپر تیروئیدی افزایش و در هایپو تیروئیدی کاهش می یابد. تنظیم دوز در این موارد لازم است.
بخاطر عوارض جانبی متعدد در افراد مسن ، با کمترین دوز وکوتاه مدت استفاده شوند.مصرف در کودکان باعث تاخیر رشد می شود که بایستی مانیتور شوند.
باعث سرکوب محور هیپوفیز- هیپوتالاموس-آدرنال شده بخصوص در کودکان یا بیمارانی که دوزهای بالای دارو را در طولانی مدت دریافت می کنند، ساپرس محور منجر به کریزآدرنال می شود.
قطع تجویز این دارو باید به آهستگی و با دقت صورت گیرد.در شرایط استرس ، بیماران با سرکوب محور باید دوز کافی از کورتیکواستروئیدهای دارای فعالیت مینرآلوکورتیکوئیدی مانند هیدرو کورتیزون یا کورتیزون را بجای بتامتازون دریافت کنند.
مصرف طولانی مدت کورتیکواستروئیدها ریسک عفونتهای ثانویه را افزایش داده ، علائم عفونت حاد (مثل عفونت قارچی)را ماسکه کرده ، عفونتهای ویروسی را تشدید کرده و پاسخ دهی به واکسنها را تضعیف می کند. از تماس با افراد مبتلا به آبله مرغان جلوگیری شود. این فراورده ها در درمان هرپس چشمی ،مالاریای مغزی یا هپاتیتهای ویروسی نباید بکار روند.در بیماران دیابتی تولید گلوکوز را مختل کرده و خطر هایپر گلیسمی را افزایش می دهد. در اختلالات کبدی مانند سیروز، بدلیل احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.در بیماران میاستنی گراویس درمان با کورتیکواستروئیدها(بخصوص مراحل حاد بیماری) باعث تشدید بیماری می شود.
بدنبال سکته قلبی حاد بدلیل خطرپارگی میوکارد با احتیاط استفاده شوند.مصرف طولانی مدت باعث افزایش فشار داخل چشم،گلوکوم زاویه باز و کاتاراکت می شود. لذا در بیماران مبتلا به گلوکوم و کاتاراکت با احتیاط مصرف شوند و در مصرف مزمن،معاینات چشمی منظم صورت گیرد. مصرف طولانی مدت خطر استئوپروز را در بیماران افزایش می دهد .
در نارسایی کلیوی بدلیل خطر احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.
در بیماران با سابقه صرع با احتیاط بکار رود.مواردی از تشنج در کریزآدرنال گزارش شده است. کلیرانس متابولیک کورتیکواستروئیدها در هایپر تیروئیدی افزایش و در هایپو تیروئیدی کاهش می یابد. تنظیم دوز در این موارد لازم است.
بخاطر عوارض جانبی متعدد در افراد مسن ، با کمترین دوز وکوتاه مدت استفاده شوند.مصرف در کودکان باعث تاخیر رشد می شود که بایستی مانیتور شوند.
رده C
[view] =>رده C
) ) [field_references] => Array ( [0] => Array ( [value] => [format] => [safe] => [view] => ) ) [field_side_effects] => Array ( [0] => Array ( [value] => مصرف مقادیر زیاد بتامتازون برای مدت طولانی، آزاد سازی هورمون آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH)را از غده هیپوفیز مهار می سازد و در نتیجه ، بخش قشری غده فوق کلیوی ترشح کورتیکواستروئیدهای درون زاد را متوقف می کند. اعصاب مرکزی: سرخوشی کاذب،بی خوابی ،سردرد، رفتار سایکوتیک ، تومور کاذب مغز ، تغییر الگوهای ذهنی ، عصبانیت ، بی قراری قلبی-عروقی: نارسایی احتقانی قلب،کمی فشار خون ،ادم،ترموبوآمبولی،ترومبوفلوبیت و آریتمیت پوست: تاخیر در بهبود زخمها ،آکنه،بثورات پوستی ، رگه های پوستی(استریا) چشم، حلق، بینی: کاتاراکت، گلوکوم، برفک دهان دستگاه گوارش: تحریک ،افزایش اشتها ،پانکراتیت ، استفراغ ایمنی: کاهش ایمنی،افزایش استعداد ابتلا به عفونت متابولیک: کاهش پتاسیم خون،احتباس سدیم ، احتباس مایعات، افزایش وزن بدن،افزایش قند خون، کاهش کلسیم خون عضلانی-اسکلتی: آتروفی عضلانی ،ضعف،پوکی استخوان سایر عوارض: پرمویی، نشانه های سندروم کوشینگ ، سندروم قطع مصرف دارو(تهوع، خستگی ، بی اشتهایی ، تنگی نفس،کمی فشار خون ، کمی قند خون ، درد عضلانی ، درد مفصل ، تب ، سرگیجه و ضعف) [format] => [safe] =>مصرف مقادیر زیاد بتامتازون برای مدت طولانی، آزاد سازی هورمون آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH)را از غده هیپوفیز مهار می سازد و در نتیجه ، بخش قشری غده فوق کلیوی ترشح کورتیکواستروئیدهای درون زاد را متوقف می کند.
اعصاب مرکزی: سرخوشی کاذب،بی خوابی ،سردرد، رفتار سایکوتیک ، تومور کاذب مغز ، تغییر الگوهای ذهنی ، عصبانیت ، بی قراری
قلبی-عروقی: نارسایی احتقانی قلب،کمی فشار خون ،ادم،ترموبوآمبولی،ترومبوفلوبیت و آریتمیت
پوست: تاخیر در بهبود زخمها ،آکنه،بثورات پوستی ، رگه های پوستی(استریا)
چشم، حلق، بینی: کاتاراکت، گلوکوم، برفک دهان
دستگاه گوارش: تحریک ،افزایش اشتها ،پانکراتیت ، استفراغ
ایمنی: کاهش ایمنی،افزایش استعداد ابتلا به عفونت
متابولیک: کاهش پتاسیم خون،احتباس سدیم ، احتباس مایعات، افزایش وزن بدن،افزایش قند خون، کاهش کلسیم خون
عضلانی-اسکلتی: آتروفی عضلانی ،ضعف،پوکی استخوان
سایر عوارض: پرمویی، نشانه های سندروم کوشینگ ، سندروم قطع مصرف دارو(تهوع، خستگی ، بی اشتهایی ، تنگی نفس،کمی فشار خون ، کمی قند خون ، درد عضلانی ، درد مفصل ، تب ، سرگیجه و ضعف)
مصرف مقادیر زیاد بتامتازون برای مدت طولانی، آزاد سازی هورمون آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH)را از غده هیپوفیز مهار می سازد و در نتیجه ، بخش قشری غده فوق کلیوی ترشح کورتیکواستروئیدهای درون زاد را متوقف می کند.
اعصاب مرکزی: سرخوشی کاذب،بی خوابی ،سردرد، رفتار سایکوتیک ، تومور کاذب مغز ، تغییر الگوهای ذهنی ، عصبانیت ، بی قراری
قلبی-عروقی: نارسایی احتقانی قلب،کمی فشار خون ،ادم،ترموبوآمبولی،ترومبوفلوبیت و آریتمیت
پوست: تاخیر در بهبود زخمها ،آکنه،بثورات پوستی ، رگه های پوستی(استریا)
چشم، حلق، بینی: کاتاراکت، گلوکوم، برفک دهان
دستگاه گوارش: تحریک ،افزایش اشتها ،پانکراتیت ، استفراغ
ایمنی: کاهش ایمنی،افزایش استعداد ابتلا به عفونت
متابولیک: کاهش پتاسیم خون،احتباس سدیم ، احتباس مایعات، افزایش وزن بدن،افزایش قند خون، کاهش کلسیم خون
عضلانی-اسکلتی: آتروفی عضلانی ،ضعف،پوکی استخوان
سایر عوارض: پرمویی، نشانه های سندروم کوشینگ ، سندروم قطع مصرف دارو(تهوع، خستگی ، بی اشتهایی ، تنگی نفس،کمی فشار خون ، کمی قند خون ، درد عضلانی ، درد مفصل ، تب ، سرگیجه و ضعف)
دور از نور و در دمای بین 25-2 درجه سانتی گراد نگهداری گردد. از یخ زدگی محافظت گردد.
[view] =>دور از نور و در دمای بین 25-2 درجه سانتی گراد نگهداری گردد. از یخ زدگی محافظت گردد.
) ) [field_therapeutic_category] => Array ( [0] => Array ( [value] => ضد التهاب [format] => [safe] =>ضد التهاب
[view] =>ضد التهاب
) ) [field_related_products] => Array ( [0] => Array ( [nid] => [i18nsync] => 1 [safe] => Array ( ) [view] => ) [1] => Array ( [nid] => [i18nsync] => 1 [safe] => Array ( ) [view] => ) [2] => Array ( [nid] => [i18nsync] => 1 [safe] => Array ( ) [view] => ) ) [taxonomy] => Array ( [8] => stdClass Object ( [tid] => 8 [vid] => 1 [name] => داروهای کورتیکوستروئید [description] => [weight] => 6 [language] => [trid] => 0 [v_weight_unused] => 0 ) ) [build_mode] => 0 [readmore] => 1 [content] => Array ( [field_one_image] => Array ( [#type_name] => product [#context] => full [#field_name] => field_one_image [#post_render] => Array ( [0] => content_field_wrapper_post_render ) [#weight] => -3 [field] => Array ( [#description] => [items] => Array ( [0] => Array ( [#formatter] => image_plain [#node] => stdClass Object *RECURSION* [#type_name] => product [#field_name] => field_one_image [#weight] => 0 [#theme] => imagefield_formatter_image_plain [#item] => Array ( [fid] => 208 [uid] => 1 [filename] => bethamethasone_la_s.jpg [filepath] => sites/default/files/images/bethamethasone_la_s.jpg [filemime] => image/jpeg [filesize] => 54726 [status] => 1 [timestamp] => 1329493905 [list] => 1 [data] => Array ( [alt] => [title] => ) [i18nsync] => 1 [nid] => 123 [#delta] => 0 ) [#title] => [#description] => [#theme_used] => 1 [#printed] => 1 [#type] => [#value] => [#prefix] => [#suffix] => [#children] => ) [#title] => [#description] => [#children] => [#printed] => 1 ) [#single] => 1 [#attributes] => Array ( ) [#required] => [#parents] => Array ( ) [#tree] => [#context] => full [#page] => 1 [#field_name] => field_one_image [#title] => Image [#access] => 1 [#label_display] => above [#teaser] => [#node] => stdClass Object *RECURSION* [#type] => content_field [#children] => [#printed] => 1 ) [#title] => [#description] => [#children] =>بتازون ال.آ ®
[#delta] => 0 ) [#title] => [#description] => [#theme_used] => 1 [#printed] => 1 [#type] => [#value] => [#prefix] => [#suffix] => [#children] =>بتازون ال.آ ®
) [#title] => [#description] => [#children] =>بتازون ال.آ ®
[#printed] => 1 ) [#single] => 1 [#attributes] => Array ( ) [#required] => [#parents] => Array ( ) [#tree] => [#context] => full [#page] => 1 [#field_name] => field_brand_name [#title] => نام تجاری [#access] => 1 [#label_display] => above [#teaser] => [#node] => stdClass Object *RECURSION* [#type] => content_field [#children] =>بتازون ال.آ ®
[#printed] => 1 ) [#title] => [#description] => [#children] =>بتازون ال.آ ®
آمپول سوسپانسیون (بتامتازون استات 3 میلی گرم + بتامتازون دی سدیم فسفات 3میلی گرم) در 1 میلی لیتر
[#delta] => 0 ) [#title] => [#description] => [#theme_used] => 1 [#printed] => 1 [#type] => [#value] => [#prefix] => [#suffix] => [#children] =>آمپول سوسپانسیون (بتامتازون استات 3 میلی گرم + بتامتازون دی سدیم فسفات 3میلی گرم) در 1 میلی لیتر
) [#title] => [#description] => [#children] =>آمپول سوسپانسیون (بتامتازون استات 3 میلی گرم + بتامتازون دی سدیم فسفات 3میلی گرم) در 1 میلی لیتر
[#printed] => 1 ) [#single] => 1 [#attributes] => Array ( ) [#required] => [#parents] => Array ( ) [#tree] => [#context] => full [#page] => 1 [#field_name] => field_dosage_form [#title] => شکل دارویی [#access] => 1 [#label_display] => above [#teaser] => [#node] => stdClass Object *RECURSION* [#type] => content_field [#children] =>آمپول سوسپانسیون (بتامتازون استات 3 میلی گرم + بتامتازون دی سدیم فسفات 3میلی گرم) در 1 میلی لیتر
[#printed] => 1 ) [#title] => [#description] => [#children] =>آمپول سوسپانسیون (بتامتازون استات 3 میلی گرم + بتامتازون دی سدیم فسفات 3میلی گرم) در 1 میلی لیتر
گلوكوكورتيكوئيد
[#delta] => 0 ) [#title] => [#description] => [#theme_used] => 1 [#printed] => 1 [#type] => [#value] => [#prefix] => [#suffix] => [#children] =>گلوكوكورتيكوئيد
) [#title] => [#description] => [#children] =>گلوكوكورتيكوئيد
[#printed] => 1 ) [#single] => 1 [#attributes] => Array ( ) [#required] => [#parents] => Array ( ) [#tree] => [#context] => full [#page] => 1 [#field_name] => field_pharmacological_category [#title] => طبقه بندی فارماکولوژیک [#access] => 1 [#label_display] => above [#teaser] => [#node] => stdClass Object *RECURSION* [#type] => content_field [#children] =>گلوكوكورتيكوئيد
[#printed] => 1 ) [#title] => [#description] => [#children] =>گلوكوكورتيكوئيد
ضد التهاب
[#delta] => 0 ) [#title] => [#description] => [#theme_used] => 1 [#printed] => 1 [#type] => [#value] => [#prefix] => [#suffix] => [#children] =>ضد التهاب
) [#title] => [#description] => [#children] =>ضد التهاب
[#printed] => 1 ) [#single] => 1 [#attributes] => Array ( ) [#required] => [#parents] => Array ( ) [#tree] => [#context] => full [#page] => 1 [#field_name] => field_therapeutic_category [#title] => طبقه بندی درمانی [#access] => 1 [#label_display] => above [#teaser] => [#node] => stdClass Object *RECURSION* [#type] => content_field [#children] =>ضد التهاب
[#printed] => 1 ) [#title] => [#description] => [#children] =>ضد التهاب
رده C
[#delta] => 0 ) [#title] => [#description] => [#theme_used] => 1 [#printed] => 1 [#type] => [#value] => [#prefix] => [#suffix] => [#children] =>رده C
) [#title] => [#description] => [#children] =>رده C
[#printed] => 1 ) [#single] => 1 [#attributes] => Array ( ) [#required] => [#parents] => Array ( ) [#tree] => [#context] => full [#page] => 1 [#field_name] => field_pregnancy_category [#title] => طبقه بندی مصرف در بارداری [#access] => 1 [#label_display] => above [#teaser] => [#node] => stdClass Object *RECURSION* [#type] => content_field [#children] =>رده C
[#printed] => 1 ) [#title] => [#description] => [#children] =>رده C
اثر ضدالتهاب: بتامتازون ساخت آنزیمهای لازم برای کاهش پاسخهای التهابی را تحریک می کند.بتامتازون یک استروئید طولانی اثر با قدرت ضد التهابی 25 برابر هیدروکورتیزون هم وزن آن است.این دارو هیچگونه فعالیت مینرالوکورتیکوئیدی ندارد. بتامتازون سدیم فسفات بسیار قابل حل و شروع اثر آن بسیار سریع است و می توان آن را به صورت وریدی تزریق نمود. بتامتازون سدیم فسفات و بتامتازون استات ترکیبی از ملح فسفات با اثر سریع و ملح استات با حلالیت کم و اثر آهسته است که اثر ضد التهابی سریع را همراه با طول مدت اثر طولانی به وجود می آورد.این ترکیب به صورت سوسپانسیون است و نباید به صورت وریدی تجویز شود.این شکل از دارو از راه تزریق داخل مفصلی ، داخل جلدی یا داخل ضایعه ، به عنوان یک داروی ضد التهاب ، موثر است.
[#title] => [#description] => [#printed] => 1 ) [field_pharmacokinetics] => Array ( [#type_name] => product [#context] => full [#field_name] => field_pharmacokinetics [#post_render] => Array ( [0] => content_field_wrapper_post_render ) [#weight] => 4 [field] => Array ( [#description] => [items] => Array ( [0] => Array ( [#formatter] => default [#node] => stdClass Object *RECURSION* [#type_name] => product [#field_name] => field_pharmacokinetics [#weight] => 0 [#theme] => text_formatter_default [#item] => Array ( [value] => جذب: بعد از تزریق وریدی ، حداکثر اثر دارو طی 2-1 ساعت حاصل می گردد. پخش: از خون بسرعت خارج می شود و در عضله، کبد،پوست ، روده کوچک و کلیه ها انتشار می یابد.پیوند به پروتئینهای پلاسما (ترانس کورین و آلبومین)ضعیف است.تنها آن مقداری از دارو فعال است که به شکل پیوند نیافته باشد.آدرنوکورتیکوئیدها به داخل شیر مادر ترشح می شوند و از جفت نیز عبور می کنند. متابولیسم: در کبد متابولیزه و به متابولیتهای غیر فعال سولفات و گلوکورونید تبدیل می شود. دفع: متابولیتهای غیرفعال و مقدار کمی از داروی متابولیزه نشده از طریق کلیه ها و مقدار بسیار کمی نیز از طریق مدفوع دفع می شود.نیمه عمر بیولوژیک بتامتازون 54-36 ساعت است. [format] => [safe] =>جذب: بعد از تزریق وریدی ، حداکثر اثر دارو طی 2-1 ساعت حاصل می گردد.
پخش: از خون بسرعت خارج می شود و در عضله، کبد،پوست ، روده کوچک و کلیه ها انتشار می یابد.پیوند به پروتئینهای پلاسما (ترانس کورین و آلبومین)ضعیف است.تنها آن مقداری از دارو فعال است که به شکل پیوند نیافته باشد.آدرنوکورتیکوئیدها به داخل شیر مادر ترشح می شوند و از جفت نیز عبور می کنند.
متابولیسم: در کبد متابولیزه و به متابولیتهای غیر فعال سولفات و گلوکورونید تبدیل می شود.
دفع: متابولیتهای غیرفعال و مقدار کمی از داروی متابولیزه نشده از طریق کلیه ها و مقدار بسیار کمی نیز از طریق مدفوع دفع می شود.نیمه عمر بیولوژیک بتامتازون 54-36 ساعت است.
جذب: بعد از تزریق وریدی ، حداکثر اثر دارو طی 2-1 ساعت حاصل می گردد.
پخش: از خون بسرعت خارج می شود و در عضله، کبد،پوست ، روده کوچک و کلیه ها انتشار می یابد.پیوند به پروتئینهای پلاسما (ترانس کورین و آلبومین)ضعیف است.تنها آن مقداری از دارو فعال است که به شکل پیوند نیافته باشد.آدرنوکورتیکوئیدها به داخل شیر مادر ترشح می شوند و از جفت نیز عبور می کنند.
متابولیسم: در کبد متابولیزه و به متابولیتهای غیر فعال سولفات و گلوکورونید تبدیل می شود.
دفع: متابولیتهای غیرفعال و مقدار کمی از داروی متابولیزه نشده از طریق کلیه ها و مقدار بسیار کمی نیز از طریق مدفوع دفع می شود.نیمه عمر بیولوژیک بتامتازون 54-36 ساعت است.
جذب: بعد از تزریق وریدی ، حداکثر اثر دارو طی 2-1 ساعت حاصل می گردد.
پخش: از خون بسرعت خارج می شود و در عضله، کبد،پوست ، روده کوچک و کلیه ها انتشار می یابد.پیوند به پروتئینهای پلاسما (ترانس کورین و آلبومین)ضعیف است.تنها آن مقداری از دارو فعال است که به شکل پیوند نیافته باشد.آدرنوکورتیکوئیدها به داخل شیر مادر ترشح می شوند و از جفت نیز عبور می کنند.
متابولیسم: در کبد متابولیزه و به متابولیتهای غیر فعال سولفات و گلوکورونید تبدیل می شود.
دفع: متابولیتهای غیرفعال و مقدار کمی از داروی متابولیزه نشده از طریق کلیه ها و مقدار بسیار کمی نیز از طریق مدفوع دفع می شود.نیمه عمر بیولوژیک بتامتازون 54-36 ساعت است.
جذب: بعد از تزریق وریدی ، حداکثر اثر دارو طی 2-1 ساعت حاصل می گردد.
پخش: از خون بسرعت خارج می شود و در عضله، کبد،پوست ، روده کوچک و کلیه ها انتشار می یابد.پیوند به پروتئینهای پلاسما (ترانس کورین و آلبومین)ضعیف است.تنها آن مقداری از دارو فعال است که به شکل پیوند نیافته باشد.آدرنوکورتیکوئیدها به داخل شیر مادر ترشح می شوند و از جفت نیز عبور می کنند.
متابولیسم: در کبد متابولیزه و به متابولیتهای غیر فعال سولفات و گلوکورونید تبدیل می شود.
دفع: متابولیتهای غیرفعال و مقدار کمی از داروی متابولیزه نشده از طریق کلیه ها و مقدار بسیار کمی نیز از طریق مدفوع دفع می شود.نیمه عمر بیولوژیک بتامتازون 54-36 ساعت است.
جذب: بعد از تزریق وریدی ، حداکثر اثر دارو طی 2-1 ساعت حاصل می گردد.
پخش: از خون بسرعت خارج می شود و در عضله، کبد،پوست ، روده کوچک و کلیه ها انتشار می یابد.پیوند به پروتئینهای پلاسما (ترانس کورین و آلبومین)ضعیف است.تنها آن مقداری از دارو فعال است که به شکل پیوند نیافته باشد.آدرنوکورتیکوئیدها به داخل شیر مادر ترشح می شوند و از جفت نیز عبور می کنند.
متابولیسم: در کبد متابولیزه و به متابولیتهای غیر فعال سولفات و گلوکورونید تبدیل می شود.
دفع: متابولیتهای غیرفعال و مقدار کمی از داروی متابولیزه نشده از طریق کلیه ها و مقدار بسیار کمی نیز از طریق مدفوع دفع می شود.نیمه عمر بیولوژیک بتامتازون 54-36 ساعت است.
• التهاب شديد يا كاهش ايمني
• پيشگيري از بيماري غشاء هيالن در نوزادان نارس
• التهاب شديد يا كاهش ايمني
• پيشگيري از بيماري غشاء هيالن در نوزادان نارس
• التهاب شديد يا كاهش ايمني
• پيشگيري از بيماري غشاء هيالن در نوزادان نارس
• التهاب شديد يا كاهش ايمني
• پيشگيري از بيماري غشاء هيالن در نوزادان نارس
• التهاب شديد يا كاهش ايمني
• پيشگيري از بيماري غشاء هيالن در نوزادان نارس
حساسیت مفرط به دارو یا هر یک از اجزای فرآورده های حاوی کورتیکواستروئید، عفونتهای قارچی سیستمیک ، تجویز واکسنهای حاوی ویروس زنده همزمان با این دارو.
[#delta] => 0 ) [#title] => [#description] => [#theme_used] => 1 [#printed] => 1 [#type] => [#value] => [#prefix] => [#suffix] => [#children] =>حساسیت مفرط به دارو یا هر یک از اجزای فرآورده های حاوی کورتیکواستروئید، عفونتهای قارچی سیستمیک ، تجویز واکسنهای حاوی ویروس زنده همزمان با این دارو.
) [#title] => [#description] => [#children] =>حساسیت مفرط به دارو یا هر یک از اجزای فرآورده های حاوی کورتیکواستروئید، عفونتهای قارچی سیستمیک ، تجویز واکسنهای حاوی ویروس زنده همزمان با این دارو.
[#printed] => 1 ) [#single] => 1 [#attributes] => Array ( ) [#required] => [#parents] => Array ( ) [#tree] => [#context] => full [#page] => 1 [#field_name] => field_contraindications [#title] => موارد منع مصرف [#access] => 1 [#label_display] => above [#teaser] => [#node] => stdClass Object *RECURSION* [#type] => content_field [#children] =>حساسیت مفرط به دارو یا هر یک از اجزای فرآورده های حاوی کورتیکواستروئید، عفونتهای قارچی سیستمیک ، تجویز واکسنهای حاوی ویروس زنده همزمان با این دارو.
[#printed] => 1 ) [#title] => [#description] => [#children] =>حساسیت مفرط به دارو یا هر یک از اجزای فرآورده های حاوی کورتیکواستروئید، عفونتهای قارچی سیستمیک ، تجویز واکسنهای حاوی ویروس زنده همزمان با این دارو.
باعث سرکوب محور هیپوفیز- هیپوتالاموس-آدرنال شده بخصوص در کودکان یا بیمارانی که دوزهای بالای دارو را در طولانی مدت دریافت می کنند، ساپرس محور منجر به کریزآدرنال می شود.
قطع تجویز این دارو باید به آهستگی و با دقت صورت گیرد.در شرایط استرس ، بیماران با سرکوب محور باید دوز کافی از کورتیکواستروئیدهای دارای فعالیت مینرآلوکورتیکوئیدی مانند هیدرو کورتیزون یا کورتیزون را بجای بتامتازون دریافت کنند.
مصرف طولانی مدت کورتیکواستروئیدها ریسک عفونتهای ثانویه را افزایش داده ، علائم عفونت حاد (مثل عفونت قارچی)را ماسکه کرده ، عفونتهای ویروسی را تشدید کرده و پاسخ دهی به واکسنها را تضعیف می کند. از تماس با افراد مبتلا به آبله مرغان جلوگیری شود. این فراورده ها در درمان هرپس چشمی ،مالاریای مغزی یا هپاتیتهای ویروسی نباید بکار روند.در بیماران دیابتی تولید گلوکوز را مختل کرده و خطر هایپر گلیسمی را افزایش می دهد. در اختلالات کبدی مانند سیروز، بدلیل احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.در بیماران میاستنی گراویس درمان با کورتیکواستروئیدها(بخصوص مراحل حاد بیماری) باعث تشدید بیماری می شود.
بدنبال سکته قلبی حاد بدلیل خطرپارگی میوکارد با احتیاط استفاده شوند.مصرف طولانی مدت باعث افزایش فشار داخل چشم،گلوکوم زاویه باز و کاتاراکت می شود. لذا در بیماران مبتلا به گلوکوم و کاتاراکت با احتیاط مصرف شوند و در مصرف مزمن،معاینات چشمی منظم صورت گیرد. مصرف طولانی مدت خطر استئوپروز را در بیماران افزایش می دهد .
در نارسایی کلیوی بدلیل خطر احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.
در بیماران با سابقه صرع با احتیاط بکار رود.مواردی از تشنج در کریزآدرنال گزارش شده است. کلیرانس متابولیک کورتیکواستروئیدها در هایپر تیروئیدی افزایش و در هایپو تیروئیدی کاهش می یابد. تنظیم دوز در این موارد لازم است.
بخاطر عوارض جانبی متعدد در افراد مسن ، با کمترین دوز وکوتاه مدت استفاده شوند.مصرف در کودکان باعث تاخیر رشد می شود که بایستی مانیتور شوند.
باعث سرکوب محور هیپوفیز- هیپوتالاموس-آدرنال شده بخصوص در کودکان یا بیمارانی که دوزهای بالای دارو را در طولانی مدت دریافت می کنند، ساپرس محور منجر به کریزآدرنال می شود.
قطع تجویز این دارو باید به آهستگی و با دقت صورت گیرد.در شرایط استرس ، بیماران با سرکوب محور باید دوز کافی از کورتیکواستروئیدهای دارای فعالیت مینرآلوکورتیکوئیدی مانند هیدرو کورتیزون یا کورتیزون را بجای بتامتازون دریافت کنند.
مصرف طولانی مدت کورتیکواستروئیدها ریسک عفونتهای ثانویه را افزایش داده ، علائم عفونت حاد (مثل عفونت قارچی)را ماسکه کرده ، عفونتهای ویروسی را تشدید کرده و پاسخ دهی به واکسنها را تضعیف می کند. از تماس با افراد مبتلا به آبله مرغان جلوگیری شود. این فراورده ها در درمان هرپس چشمی ،مالاریای مغزی یا هپاتیتهای ویروسی نباید بکار روند.در بیماران دیابتی تولید گلوکوز را مختل کرده و خطر هایپر گلیسمی را افزایش می دهد. در اختلالات کبدی مانند سیروز، بدلیل احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.در بیماران میاستنی گراویس درمان با کورتیکواستروئیدها(بخصوص مراحل حاد بیماری) باعث تشدید بیماری می شود.
بدنبال سکته قلبی حاد بدلیل خطرپارگی میوکارد با احتیاط استفاده شوند.مصرف طولانی مدت باعث افزایش فشار داخل چشم،گلوکوم زاویه باز و کاتاراکت می شود. لذا در بیماران مبتلا به گلوکوم و کاتاراکت با احتیاط مصرف شوند و در مصرف مزمن،معاینات چشمی منظم صورت گیرد. مصرف طولانی مدت خطر استئوپروز را در بیماران افزایش می دهد .
در نارسایی کلیوی بدلیل خطر احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.
در بیماران با سابقه صرع با احتیاط بکار رود.مواردی از تشنج در کریزآدرنال گزارش شده است. کلیرانس متابولیک کورتیکواستروئیدها در هایپر تیروئیدی افزایش و در هایپو تیروئیدی کاهش می یابد. تنظیم دوز در این موارد لازم است.
بخاطر عوارض جانبی متعدد در افراد مسن ، با کمترین دوز وکوتاه مدت استفاده شوند.مصرف در کودکان باعث تاخیر رشد می شود که بایستی مانیتور شوند.
باعث سرکوب محور هیپوفیز- هیپوتالاموس-آدرنال شده بخصوص در کودکان یا بیمارانی که دوزهای بالای دارو را در طولانی مدت دریافت می کنند، ساپرس محور منجر به کریزآدرنال می شود.
قطع تجویز این دارو باید به آهستگی و با دقت صورت گیرد.در شرایط استرس ، بیماران با سرکوب محور باید دوز کافی از کورتیکواستروئیدهای دارای فعالیت مینرآلوکورتیکوئیدی مانند هیدرو کورتیزون یا کورتیزون را بجای بتامتازون دریافت کنند.
مصرف طولانی مدت کورتیکواستروئیدها ریسک عفونتهای ثانویه را افزایش داده ، علائم عفونت حاد (مثل عفونت قارچی)را ماسکه کرده ، عفونتهای ویروسی را تشدید کرده و پاسخ دهی به واکسنها را تضعیف می کند. از تماس با افراد مبتلا به آبله مرغان جلوگیری شود. این فراورده ها در درمان هرپس چشمی ،مالاریای مغزی یا هپاتیتهای ویروسی نباید بکار روند.در بیماران دیابتی تولید گلوکوز را مختل کرده و خطر هایپر گلیسمی را افزایش می دهد. در اختلالات کبدی مانند سیروز، بدلیل احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.در بیماران میاستنی گراویس درمان با کورتیکواستروئیدها(بخصوص مراحل حاد بیماری) باعث تشدید بیماری می شود.
بدنبال سکته قلبی حاد بدلیل خطرپارگی میوکارد با احتیاط استفاده شوند.مصرف طولانی مدت باعث افزایش فشار داخل چشم،گلوکوم زاویه باز و کاتاراکت می شود. لذا در بیماران مبتلا به گلوکوم و کاتاراکت با احتیاط مصرف شوند و در مصرف مزمن،معاینات چشمی منظم صورت گیرد. مصرف طولانی مدت خطر استئوپروز را در بیماران افزایش می دهد .
در نارسایی کلیوی بدلیل خطر احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.
در بیماران با سابقه صرع با احتیاط بکار رود.مواردی از تشنج در کریزآدرنال گزارش شده است. کلیرانس متابولیک کورتیکواستروئیدها در هایپر تیروئیدی افزایش و در هایپو تیروئیدی کاهش می یابد. تنظیم دوز در این موارد لازم است.
بخاطر عوارض جانبی متعدد در افراد مسن ، با کمترین دوز وکوتاه مدت استفاده شوند.مصرف در کودکان باعث تاخیر رشد می شود که بایستی مانیتور شوند.
باعث سرکوب محور هیپوفیز- هیپوتالاموس-آدرنال شده بخصوص در کودکان یا بیمارانی که دوزهای بالای دارو را در طولانی مدت دریافت می کنند، ساپرس محور منجر به کریزآدرنال می شود.
قطع تجویز این دارو باید به آهستگی و با دقت صورت گیرد.در شرایط استرس ، بیماران با سرکوب محور باید دوز کافی از کورتیکواستروئیدهای دارای فعالیت مینرآلوکورتیکوئیدی مانند هیدرو کورتیزون یا کورتیزون را بجای بتامتازون دریافت کنند.
مصرف طولانی مدت کورتیکواستروئیدها ریسک عفونتهای ثانویه را افزایش داده ، علائم عفونت حاد (مثل عفونت قارچی)را ماسکه کرده ، عفونتهای ویروسی را تشدید کرده و پاسخ دهی به واکسنها را تضعیف می کند. از تماس با افراد مبتلا به آبله مرغان جلوگیری شود. این فراورده ها در درمان هرپس چشمی ،مالاریای مغزی یا هپاتیتهای ویروسی نباید بکار روند.در بیماران دیابتی تولید گلوکوز را مختل کرده و خطر هایپر گلیسمی را افزایش می دهد. در اختلالات کبدی مانند سیروز، بدلیل احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.در بیماران میاستنی گراویس درمان با کورتیکواستروئیدها(بخصوص مراحل حاد بیماری) باعث تشدید بیماری می شود.
بدنبال سکته قلبی حاد بدلیل خطرپارگی میوکارد با احتیاط استفاده شوند.مصرف طولانی مدت باعث افزایش فشار داخل چشم،گلوکوم زاویه باز و کاتاراکت می شود. لذا در بیماران مبتلا به گلوکوم و کاتاراکت با احتیاط مصرف شوند و در مصرف مزمن،معاینات چشمی منظم صورت گیرد. مصرف طولانی مدت خطر استئوپروز را در بیماران افزایش می دهد .
در نارسایی کلیوی بدلیل خطر احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.
در بیماران با سابقه صرع با احتیاط بکار رود.مواردی از تشنج در کریزآدرنال گزارش شده است. کلیرانس متابولیک کورتیکواستروئیدها در هایپر تیروئیدی افزایش و در هایپو تیروئیدی کاهش می یابد. تنظیم دوز در این موارد لازم است.
بخاطر عوارض جانبی متعدد در افراد مسن ، با کمترین دوز وکوتاه مدت استفاده شوند.مصرف در کودکان باعث تاخیر رشد می شود که بایستی مانیتور شوند.
باعث سرکوب محور هیپوفیز- هیپوتالاموس-آدرنال شده بخصوص در کودکان یا بیمارانی که دوزهای بالای دارو را در طولانی مدت دریافت می کنند، ساپرس محور منجر به کریزآدرنال می شود.
قطع تجویز این دارو باید به آهستگی و با دقت صورت گیرد.در شرایط استرس ، بیماران با سرکوب محور باید دوز کافی از کورتیکواستروئیدهای دارای فعالیت مینرآلوکورتیکوئیدی مانند هیدرو کورتیزون یا کورتیزون را بجای بتامتازون دریافت کنند.
مصرف طولانی مدت کورتیکواستروئیدها ریسک عفونتهای ثانویه را افزایش داده ، علائم عفونت حاد (مثل عفونت قارچی)را ماسکه کرده ، عفونتهای ویروسی را تشدید کرده و پاسخ دهی به واکسنها را تضعیف می کند. از تماس با افراد مبتلا به آبله مرغان جلوگیری شود. این فراورده ها در درمان هرپس چشمی ،مالاریای مغزی یا هپاتیتهای ویروسی نباید بکار روند.در بیماران دیابتی تولید گلوکوز را مختل کرده و خطر هایپر گلیسمی را افزایش می دهد. در اختلالات کبدی مانند سیروز، بدلیل احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.در بیماران میاستنی گراویس درمان با کورتیکواستروئیدها(بخصوص مراحل حاد بیماری) باعث تشدید بیماری می شود.
بدنبال سکته قلبی حاد بدلیل خطرپارگی میوکارد با احتیاط استفاده شوند.مصرف طولانی مدت باعث افزایش فشار داخل چشم،گلوکوم زاویه باز و کاتاراکت می شود. لذا در بیماران مبتلا به گلوکوم و کاتاراکت با احتیاط مصرف شوند و در مصرف مزمن،معاینات چشمی منظم صورت گیرد. مصرف طولانی مدت خطر استئوپروز را در بیماران افزایش می دهد .
در نارسایی کلیوی بدلیل خطر احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.
در بیماران با سابقه صرع با احتیاط بکار رود.مواردی از تشنج در کریزآدرنال گزارش شده است. کلیرانس متابولیک کورتیکواستروئیدها در هایپر تیروئیدی افزایش و در هایپو تیروئیدی کاهش می یابد. تنظیم دوز در این موارد لازم است.
بخاطر عوارض جانبی متعدد در افراد مسن ، با کمترین دوز وکوتاه مدت استفاده شوند.مصرف در کودکان باعث تاخیر رشد می شود که بایستی مانیتور شوند.
در صورت مصرف همزمان با داروهای ضد انعقاد ،ممکن است اثرات داروهای ضد انعقاد خون کاهش یابد(بندرت). PT و INR مانیتور شوند.متابولیسم ایزونیازید وسالیسیلاتها ممکن است در صورت مصرف همزمان با این دارو افزایش یابد.
مصرف همزمان با باربیتورات، فنی توئین وریفامپین ،ممکن است اثرات کورتیکواسترئیدی بتامتازون را به دلیل افزایش متابولیسم کبدی کاهش دهد.بتامتازون ممکن است کمی پتاسیم خون ناشی از مصرف داورهای مدر را تشدید کند.کمی پتاسیم خون ممکن است خطر مسمومیت را در بیماران که بطور همزمان گلیکوزیدهای دیجیتال مصرف می کنند ، افزایش دهد.مصرف همزمان بتامتازون با استروژنها ممکن است بدلیل افزایش غلظت ترانس کورین ،موجب کاهش متابولیسم بتامتازون شود ، در نتیجه نیمه عمر این دارو بدلیل افزایش پیوند به پروتئین طولانی می شود.
در صورت مصرف همزمان با داروهای ضد انعقاد ،ممکن است اثرات داروهای ضد انعقاد خون کاهش یابد(بندرت). PT و INR مانیتور شوند.متابولیسم ایزونیازید وسالیسیلاتها ممکن است در صورت مصرف همزمان با این دارو افزایش یابد.
مصرف همزمان با باربیتورات، فنی توئین وریفامپین ،ممکن است اثرات کورتیکواسترئیدی بتامتازون را به دلیل افزایش متابولیسم کبدی کاهش دهد.بتامتازون ممکن است کمی پتاسیم خون ناشی از مصرف داورهای مدر را تشدید کند.کمی پتاسیم خون ممکن است خطر مسمومیت را در بیماران که بطور همزمان گلیکوزیدهای دیجیتال مصرف می کنند ، افزایش دهد.مصرف همزمان بتامتازون با استروژنها ممکن است بدلیل افزایش غلظت ترانس کورین ،موجب کاهش متابولیسم بتامتازون شود ، در نتیجه نیمه عمر این دارو بدلیل افزایش پیوند به پروتئین طولانی می شود.
در صورت مصرف همزمان با داروهای ضد انعقاد ،ممکن است اثرات داروهای ضد انعقاد خون کاهش یابد(بندرت). PT و INR مانیتور شوند.متابولیسم ایزونیازید وسالیسیلاتها ممکن است در صورت مصرف همزمان با این دارو افزایش یابد.
مصرف همزمان با باربیتورات، فنی توئین وریفامپین ،ممکن است اثرات کورتیکواسترئیدی بتامتازون را به دلیل افزایش متابولیسم کبدی کاهش دهد.بتامتازون ممکن است کمی پتاسیم خون ناشی از مصرف داورهای مدر را تشدید کند.کمی پتاسیم خون ممکن است خطر مسمومیت را در بیماران که بطور همزمان گلیکوزیدهای دیجیتال مصرف می کنند ، افزایش دهد.مصرف همزمان بتامتازون با استروژنها ممکن است بدلیل افزایش غلظت ترانس کورین ،موجب کاهش متابولیسم بتامتازون شود ، در نتیجه نیمه عمر این دارو بدلیل افزایش پیوند به پروتئین طولانی می شود.
در صورت مصرف همزمان با داروهای ضد انعقاد ،ممکن است اثرات داروهای ضد انعقاد خون کاهش یابد(بندرت). PT و INR مانیتور شوند.متابولیسم ایزونیازید وسالیسیلاتها ممکن است در صورت مصرف همزمان با این دارو افزایش یابد.
مصرف همزمان با باربیتورات، فنی توئین وریفامپین ،ممکن است اثرات کورتیکواسترئیدی بتامتازون را به دلیل افزایش متابولیسم کبدی کاهش دهد.بتامتازون ممکن است کمی پتاسیم خون ناشی از مصرف داورهای مدر را تشدید کند.کمی پتاسیم خون ممکن است خطر مسمومیت را در بیماران که بطور همزمان گلیکوزیدهای دیجیتال مصرف می کنند ، افزایش دهد.مصرف همزمان بتامتازون با استروژنها ممکن است بدلیل افزایش غلظت ترانس کورین ،موجب کاهش متابولیسم بتامتازون شود ، در نتیجه نیمه عمر این دارو بدلیل افزایش پیوند به پروتئین طولانی می شود.
در صورت مصرف همزمان با داروهای ضد انعقاد ،ممکن است اثرات داروهای ضد انعقاد خون کاهش یابد(بندرت). PT و INR مانیتور شوند.متابولیسم ایزونیازید وسالیسیلاتها ممکن است در صورت مصرف همزمان با این دارو افزایش یابد.
مصرف همزمان با باربیتورات، فنی توئین وریفامپین ،ممکن است اثرات کورتیکواسترئیدی بتامتازون را به دلیل افزایش متابولیسم کبدی کاهش دهد.بتامتازون ممکن است کمی پتاسیم خون ناشی از مصرف داورهای مدر را تشدید کند.کمی پتاسیم خون ممکن است خطر مسمومیت را در بیماران که بطور همزمان گلیکوزیدهای دیجیتال مصرف می کنند ، افزایش دهد.مصرف همزمان بتامتازون با استروژنها ممکن است بدلیل افزایش غلظت ترانس کورین ،موجب کاهش متابولیسم بتامتازون شود ، در نتیجه نیمه عمر این دارو بدلیل افزایش پیوند به پروتئین طولانی می شود.
مصرف مقادیر زیاد بتامتازون برای مدت طولانی، آزاد سازی هورمون آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH)را از غده هیپوفیز مهار می سازد و در نتیجه ، بخش قشری غده فوق کلیوی ترشح کورتیکواستروئیدهای درون زاد را متوقف می کند.
اعصاب مرکزی: سرخوشی کاذب،بی خوابی ،سردرد، رفتار سایکوتیک ، تومور کاذب مغز ، تغییر الگوهای ذهنی ، عصبانیت ، بی قراری
قلبی-عروقی: نارسایی احتقانی قلب،کمی فشار خون ،ادم،ترموبوآمبولی،ترومبوفلوبیت و آریتمیت
پوست: تاخیر در بهبود زخمها ،آکنه،بثورات پوستی ، رگه های پوستی(استریا)
چشم، حلق، بینی: کاتاراکت، گلوکوم، برفک دهان
دستگاه گوارش: تحریک ،افزایش اشتها ،پانکراتیت ، استفراغ
ایمنی: کاهش ایمنی،افزایش استعداد ابتلا به عفونت
متابولیک: کاهش پتاسیم خون،احتباس سدیم ، احتباس مایعات، افزایش وزن بدن،افزایش قند خون، کاهش کلسیم خون
عضلانی-اسکلتی: آتروفی عضلانی ،ضعف،پوکی استخوان
سایر عوارض: پرمویی، نشانه های سندروم کوشینگ ، سندروم قطع مصرف دارو(تهوع، خستگی ، بی اشتهایی ، تنگی نفس،کمی فشار خون ، کمی قند خون ، درد عضلانی ، درد مفصل ، تب ، سرگیجه و ضعف)
مصرف مقادیر زیاد بتامتازون برای مدت طولانی، آزاد سازی هورمون آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH)را از غده هیپوفیز مهار می سازد و در نتیجه ، بخش قشری غده فوق کلیوی ترشح کورتیکواستروئیدهای درون زاد را متوقف می کند.
اعصاب مرکزی: سرخوشی کاذب،بی خوابی ،سردرد، رفتار سایکوتیک ، تومور کاذب مغز ، تغییر الگوهای ذهنی ، عصبانیت ، بی قراری
قلبی-عروقی: نارسایی احتقانی قلب،کمی فشار خون ،ادم،ترموبوآمبولی،ترومبوفلوبیت و آریتمیت
پوست: تاخیر در بهبود زخمها ،آکنه،بثورات پوستی ، رگه های پوستی(استریا)
چشم، حلق، بینی: کاتاراکت، گلوکوم، برفک دهان
دستگاه گوارش: تحریک ،افزایش اشتها ،پانکراتیت ، استفراغ
ایمنی: کاهش ایمنی،افزایش استعداد ابتلا به عفونت
متابولیک: کاهش پتاسیم خون،احتباس سدیم ، احتباس مایعات، افزایش وزن بدن،افزایش قند خون، کاهش کلسیم خون
عضلانی-اسکلتی: آتروفی عضلانی ،ضعف،پوکی استخوان
سایر عوارض: پرمویی، نشانه های سندروم کوشینگ ، سندروم قطع مصرف دارو(تهوع، خستگی ، بی اشتهایی ، تنگی نفس،کمی فشار خون ، کمی قند خون ، درد عضلانی ، درد مفصل ، تب ، سرگیجه و ضعف)
مصرف مقادیر زیاد بتامتازون برای مدت طولانی، آزاد سازی هورمون آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH)را از غده هیپوفیز مهار می سازد و در نتیجه ، بخش قشری غده فوق کلیوی ترشح کورتیکواستروئیدهای درون زاد را متوقف می کند.
اعصاب مرکزی: سرخوشی کاذب،بی خوابی ،سردرد، رفتار سایکوتیک ، تومور کاذب مغز ، تغییر الگوهای ذهنی ، عصبانیت ، بی قراری
قلبی-عروقی: نارسایی احتقانی قلب،کمی فشار خون ،ادم،ترموبوآمبولی،ترومبوفلوبیت و آریتمیت
پوست: تاخیر در بهبود زخمها ،آکنه،بثورات پوستی ، رگه های پوستی(استریا)
چشم، حلق، بینی: کاتاراکت، گلوکوم، برفک دهان
دستگاه گوارش: تحریک ،افزایش اشتها ،پانکراتیت ، استفراغ
ایمنی: کاهش ایمنی،افزایش استعداد ابتلا به عفونت
متابولیک: کاهش پتاسیم خون،احتباس سدیم ، احتباس مایعات، افزایش وزن بدن،افزایش قند خون، کاهش کلسیم خون
عضلانی-اسکلتی: آتروفی عضلانی ،ضعف،پوکی استخوان
سایر عوارض: پرمویی، نشانه های سندروم کوشینگ ، سندروم قطع مصرف دارو(تهوع، خستگی ، بی اشتهایی ، تنگی نفس،کمی فشار خون ، کمی قند خون ، درد عضلانی ، درد مفصل ، تب ، سرگیجه و ضعف)
مصرف مقادیر زیاد بتامتازون برای مدت طولانی، آزاد سازی هورمون آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH)را از غده هیپوفیز مهار می سازد و در نتیجه ، بخش قشری غده فوق کلیوی ترشح کورتیکواستروئیدهای درون زاد را متوقف می کند.
اعصاب مرکزی: سرخوشی کاذب،بی خوابی ،سردرد، رفتار سایکوتیک ، تومور کاذب مغز ، تغییر الگوهای ذهنی ، عصبانیت ، بی قراری
قلبی-عروقی: نارسایی احتقانی قلب،کمی فشار خون ،ادم،ترموبوآمبولی،ترومبوفلوبیت و آریتمیت
پوست: تاخیر در بهبود زخمها ،آکنه،بثورات پوستی ، رگه های پوستی(استریا)
چشم، حلق، بینی: کاتاراکت، گلوکوم، برفک دهان
دستگاه گوارش: تحریک ،افزایش اشتها ،پانکراتیت ، استفراغ
ایمنی: کاهش ایمنی،افزایش استعداد ابتلا به عفونت
متابولیک: کاهش پتاسیم خون،احتباس سدیم ، احتباس مایعات، افزایش وزن بدن،افزایش قند خون، کاهش کلسیم خون
عضلانی-اسکلتی: آتروفی عضلانی ،ضعف،پوکی استخوان
سایر عوارض: پرمویی، نشانه های سندروم کوشینگ ، سندروم قطع مصرف دارو(تهوع، خستگی ، بی اشتهایی ، تنگی نفس،کمی فشار خون ، کمی قند خون ، درد عضلانی ، درد مفصل ، تب ، سرگیجه و ضعف)
مصرف مقادیر زیاد بتامتازون برای مدت طولانی، آزاد سازی هورمون آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH)را از غده هیپوفیز مهار می سازد و در نتیجه ، بخش قشری غده فوق کلیوی ترشح کورتیکواستروئیدهای درون زاد را متوقف می کند.
اعصاب مرکزی: سرخوشی کاذب،بی خوابی ،سردرد، رفتار سایکوتیک ، تومور کاذب مغز ، تغییر الگوهای ذهنی ، عصبانیت ، بی قراری
قلبی-عروقی: نارسایی احتقانی قلب،کمی فشار خون ،ادم،ترموبوآمبولی،ترومبوفلوبیت و آریتمیت
پوست: تاخیر در بهبود زخمها ،آکنه،بثورات پوستی ، رگه های پوستی(استریا)
چشم، حلق، بینی: کاتاراکت، گلوکوم، برفک دهان
دستگاه گوارش: تحریک ،افزایش اشتها ،پانکراتیت ، استفراغ
ایمنی: کاهش ایمنی،افزایش استعداد ابتلا به عفونت
متابولیک: کاهش پتاسیم خون،احتباس سدیم ، احتباس مایعات، افزایش وزن بدن،افزایش قند خون، کاهش کلسیم خون
عضلانی-اسکلتی: آتروفی عضلانی ،ضعف،پوکی استخوان
سایر عوارض: پرمویی، نشانه های سندروم کوشینگ ، سندروم قطع مصرف دارو(تهوع، خستگی ، بی اشتهایی ، تنگی نفس،کمی فشار خون ، کمی قند خون ، درد عضلانی ، درد مفصل ، تب ، سرگیجه و ضعف)
دور از نور و در دمای بین 25-2 درجه سانتی گراد نگهداری گردد. از یخ زدگی محافظت گردد.
[#delta] => 0 ) [#title] => [#description] => [#theme_used] => 1 [#printed] => 1 [#type] => [#value] => [#prefix] => [#suffix] => [#children] =>دور از نور و در دمای بین 25-2 درجه سانتی گراد نگهداری گردد. از یخ زدگی محافظت گردد.
) [#title] => [#description] => [#children] =>دور از نور و در دمای بین 25-2 درجه سانتی گراد نگهداری گردد. از یخ زدگی محافظت گردد.
[#printed] => 1 ) [#single] => 1 [#attributes] => Array ( ) [#required] => [#parents] => Array ( ) [#tree] => [#context] => full [#page] => 1 [#field_name] => field_storage [#title] => نحوۀ نگهداری [#access] => 1 [#label_display] => above [#teaser] => [#node] => stdClass Object *RECURSION* [#type] => content_field [#children] =>دور از نور و در دمای بین 25-2 درجه سانتی گراد نگهداری گردد. از یخ زدگی محافظت گردد.
[#printed] => 1 ) [#title] => [#description] => [#children] =>دور از نور و در دمای بین 25-2 درجه سانتی گراد نگهداری گردد. از یخ زدگی محافظت گردد.
بسته بندی 10 عددی
[#delta] => 0 ) [#title] => [#description] => [#theme_used] => 1 [#printed] => 1 [#type] => [#value] => [#prefix] => [#suffix] => [#children] =>بسته بندی 10 عددی
) [#title] => [#description] => [#children] =>بسته بندی 10 عددی
[#printed] => 1 ) [#single] => 1 [#attributes] => Array ( ) [#required] => [#parents] => Array ( ) [#tree] => [#context] => full [#page] => 1 [#field_name] => field_packing [#title] => بسته بندی [#access] => 1 [#label_display] => above [#teaser] => [#node] => stdClass Object *RECURSION* [#type] => content_field [#children] =>بسته بندی 10 عددی
[#printed] => 1 ) [#title] => [#description] => [#children] =>بسته بندی 10 عددی
بتازون ال.آ ®
آمپول سوسپانسیون (بتامتازون استات 3 میلی گرم + بتامتازون دی سدیم فسفات 3میلی گرم) در 1 میلی لیتر
گلوكوكورتيكوئيد
ضد التهاب
رده C
اثر ضدالتهاب: بتامتازون ساخت آنزیمهای لازم برای کاهش پاسخهای التهابی را تحریک می کند.بتامتازون یک استروئید طولانی اثر با قدرت ضد التهابی 25 برابر هیدروکورتیزون هم وزن آن است.این دارو هیچگونه فعالیت مینرالوکورتیکوئیدی ندارد. بتامتازون سدیم فسفات بسیار قابل حل و شروع اثر آن بسیار سریع است و می توان آن را به صورت وریدی تزریق نمود. بتامتازون سدیم فسفات و بتامتازون استات ترکیبی از ملح فسفات با اثر سریع و ملح استات با حلالیت کم و اثر آهسته است که اثر ضد التهابی سریع را همراه با طول مدت اثر طولانی به وجود می آورد.این ترکیب به صورت سوسپانسیون است و نباید به صورت وریدی تجویز شود.این شکل از دارو از راه تزریق داخل مفصلی ، داخل جلدی یا داخل ضایعه ، به عنوان یک داروی ضد التهاب ، موثر است.
جذب: بعد از تزریق وریدی ، حداکثر اثر دارو طی 2-1 ساعت حاصل می گردد.
پخش: از خون بسرعت خارج می شود و در عضله، کبد،پوست ، روده کوچک و کلیه ها انتشار می یابد.پیوند به پروتئینهای پلاسما (ترانس کورین و آلبومین)ضعیف است.تنها آن مقداری از دارو فعال است که به شکل پیوند نیافته باشد.آدرنوکورتیکوئیدها به داخل شیر مادر ترشح می شوند و از جفت نیز عبور می کنند.
متابولیسم: در کبد متابولیزه و به متابولیتهای غیر فعال سولفات و گلوکورونید تبدیل می شود.
دفع: متابولیتهای غیرفعال و مقدار کمی از داروی متابولیزه نشده از طریق کلیه ها و مقدار بسیار کمی نیز از طریق مدفوع دفع می شود.نیمه عمر بیولوژیک بتامتازون 54-36 ساعت است.
• التهاب شديد يا كاهش ايمني
• پيشگيري از بيماري غشاء هيالن در نوزادان نارس
حساسیت مفرط به دارو یا هر یک از اجزای فرآورده های حاوی کورتیکواستروئید، عفونتهای قارچی سیستمیک ، تجویز واکسنهای حاوی ویروس زنده همزمان با این دارو.
باعث سرکوب محور هیپوفیز- هیپوتالاموس-آدرنال شده بخصوص در کودکان یا بیمارانی که دوزهای بالای دارو را در طولانی مدت دریافت می کنند، ساپرس محور منجر به کریزآدرنال می شود.
قطع تجویز این دارو باید به آهستگی و با دقت صورت گیرد.در شرایط استرس ، بیماران با سرکوب محور باید دوز کافی از کورتیکواستروئیدهای دارای فعالیت مینرآلوکورتیکوئیدی مانند هیدرو کورتیزون یا کورتیزون را بجای بتامتازون دریافت کنند.
مصرف طولانی مدت کورتیکواستروئیدها ریسک عفونتهای ثانویه را افزایش داده ، علائم عفونت حاد (مثل عفونت قارچی)را ماسکه کرده ، عفونتهای ویروسی را تشدید کرده و پاسخ دهی به واکسنها را تضعیف می کند. از تماس با افراد مبتلا به آبله مرغان جلوگیری شود. این فراورده ها در درمان هرپس چشمی ،مالاریای مغزی یا هپاتیتهای ویروسی نباید بکار روند.در بیماران دیابتی تولید گلوکوز را مختل کرده و خطر هایپر گلیسمی را افزایش می دهد. در اختلالات کبدی مانند سیروز، بدلیل احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.در بیماران میاستنی گراویس درمان با کورتیکواستروئیدها(بخصوص مراحل حاد بیماری) باعث تشدید بیماری می شود.
بدنبال سکته قلبی حاد بدلیل خطرپارگی میوکارد با احتیاط استفاده شوند.مصرف طولانی مدت باعث افزایش فشار داخل چشم،گلوکوم زاویه باز و کاتاراکت می شود. لذا در بیماران مبتلا به گلوکوم و کاتاراکت با احتیاط مصرف شوند و در مصرف مزمن،معاینات چشمی منظم صورت گیرد. مصرف طولانی مدت خطر استئوپروز را در بیماران افزایش می دهد .
در نارسایی کلیوی بدلیل خطر احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.
در بیماران با سابقه صرع با احتیاط بکار رود.مواردی از تشنج در کریزآدرنال گزارش شده است. کلیرانس متابولیک کورتیکواستروئیدها در هایپر تیروئیدی افزایش و در هایپو تیروئیدی کاهش می یابد. تنظیم دوز در این موارد لازم است.
بخاطر عوارض جانبی متعدد در افراد مسن ، با کمترین دوز وکوتاه مدت استفاده شوند.مصرف در کودکان باعث تاخیر رشد می شود که بایستی مانیتور شوند.
در صورت مصرف همزمان با داروهای ضد انعقاد ،ممکن است اثرات داروهای ضد انعقاد خون کاهش یابد(بندرت). PT و INR مانیتور شوند.متابولیسم ایزونیازید وسالیسیلاتها ممکن است در صورت مصرف همزمان با این دارو افزایش یابد.
مصرف همزمان با باربیتورات، فنی توئین وریفامپین ،ممکن است اثرات کورتیکواسترئیدی بتامتازون را به دلیل افزایش متابولیسم کبدی کاهش دهد.بتامتازون ممکن است کمی پتاسیم خون ناشی از مصرف داورهای مدر را تشدید کند.کمی پتاسیم خون ممکن است خطر مسمومیت را در بیماران که بطور همزمان گلیکوزیدهای دیجیتال مصرف می کنند ، افزایش دهد.مصرف همزمان بتامتازون با استروژنها ممکن است بدلیل افزایش غلظت ترانس کورین ،موجب کاهش متابولیسم بتامتازون شود ، در نتیجه نیمه عمر این دارو بدلیل افزایش پیوند به پروتئین طولانی می شود.
مصرف مقادیر زیاد بتامتازون برای مدت طولانی، آزاد سازی هورمون آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH)را از غده هیپوفیز مهار می سازد و در نتیجه ، بخش قشری غده فوق کلیوی ترشح کورتیکواستروئیدهای درون زاد را متوقف می کند.
اعصاب مرکزی: سرخوشی کاذب،بی خوابی ،سردرد، رفتار سایکوتیک ، تومور کاذب مغز ، تغییر الگوهای ذهنی ، عصبانیت ، بی قراری
قلبی-عروقی: نارسایی احتقانی قلب،کمی فشار خون ،ادم،ترموبوآمبولی،ترومبوفلوبیت و آریتمیت
پوست: تاخیر در بهبود زخمها ،آکنه،بثورات پوستی ، رگه های پوستی(استریا)
چشم، حلق، بینی: کاتاراکت، گلوکوم، برفک دهان
دستگاه گوارش: تحریک ،افزایش اشتها ،پانکراتیت ، استفراغ
ایمنی: کاهش ایمنی،افزایش استعداد ابتلا به عفونت
متابولیک: کاهش پتاسیم خون،احتباس سدیم ، احتباس مایعات، افزایش وزن بدن،افزایش قند خون، کاهش کلسیم خون
عضلانی-اسکلتی: آتروفی عضلانی ،ضعف،پوکی استخوان
سایر عوارض: پرمویی، نشانه های سندروم کوشینگ ، سندروم قطع مصرف دارو(تهوع، خستگی ، بی اشتهایی ، تنگی نفس،کمی فشار خون ، کمی قند خون ، درد عضلانی ، درد مفصل ، تب ، سرگیجه و ضعف)
دور از نور و در دمای بین 25-2 درجه سانتی گراد نگهداری گردد. از یخ زدگی محافظت گردد.
بسته بندی 10 عددی
(C) کلیه حقوق سایت به شرکت دارو سازی کاسپین تامین تعلق دارد.